İşe alınmak en kolayıydı!

Henüz mezun bile olmadan okulum ve okuldaki çevrem sayesinde bir full-time iş teklifi geldi ve bende bunu değerlendirdim…

Tekliften hemen 2 gün sonra ilk mülakat, ilk mülakattan 2 gün sonra 2. görüşme ve 6.gün kariyer hedefimin başlangıcı için istediğimden daha iyi bir pozisyonda işe başladım.

Bu şekilde anlatılınca aslında her şey güllük gülistanlık gibi görünse de aslında her şey yeni başlıyormuş. Öncelikle bir ofiste çalışacağım için (bir holding binasında) gidip takım elbise ve diğer aksesuarları almak gerekli oldu… Biraz pahalı olabileceğini tahmin etmiştim ama ilk 2 maaşımı şimdiden giyime harcamam gerekeceği hiç aklıma gelmemişti. Birde bu kıyafet seçiminde hayatta giymem dediğin renkte gömleklerin bana zorla aldırıldığını fark ettiğimde her şey içi çok geçti…

Daha sonra işte ilk gün… Sabah 6.45 te servis beni evimin az ilersindeki duraktan alacaktı fakat benim uyandığımda saat 7.30 tu: S uuppsss… Alelacele giyinip bir taksiyle yola çıktım ve işe saat 8 de yetiştim ama birde bana sorun… meğersem fatihten kavacığa gitmek tahmin ettiğim kadar zor değilmiş hatta sabahın köründe 15 dk da ulaşılabiliyormuş…

İşyerinde ilk gün:

Artık o binada çalışıyordum ama kimse güvenliğe bunu bildirmemişti. Bu durumda bir şekilde içeri alınabilmek için kimlik vermem gerekliydi ama güvenliğin garip bakışları rahatsız etmişti.
İnsan kaynaklarına çıktım ve ben geldim dediğim an büyük bir hayal kırıklığının içerisindeydim. Bir masa gösterildi ve buyurun bu masa sizin denildi… masaya oturup beklemek… beklemek… beklemek… ve öğle yemeği. Yemekte en azından tanıdığım birileri vardı da biraz sosyalleşebildim. Yemek bittikten sonra ise tekrar masama dönüp üzerindeki tozlardan maket yapmaya çalışma mesaisi… beklemek beklemek beklemek… Artık iyice sıkıldığım bir an ik ya herhangi bir oryantasyon yapılacak mı diye sorduğumda aldığım cevap “henüz bir plan yapılmadı…”
.
..
…
….

Günler böyle geçti ve ben şuan 2. haftamdayım. Ve süreçleri öğrenmek (ki süreçleri öğrenmenin en kolay yolu onarlı çıkarmaktır), kendi alacağım eğitimleri planlamak (önümüzdeki 6 haftamı tamamiyle doldurdum) ve bunları yaparken de bir taraftan sevdiceğime olan özlemimin gittikçe artmasını …

İşe başladım ama sevdiceğimden uzaklaştım ki en çok koyanda bu oldu… Umarım sabır verir dualarımızın muhatabı. Bu geçici dönemin en az kayıpla en çabuk geçmesini beklemekten ve bu arada bir şeyleri beynime doldurmaktan başka yapacağım bir şey yok…

(not: bir tarz edinene kadar biraz kopuk olabilir yazılarım çünkü kişisel blog yazmaya yeni yeni alışıyorum…)